Network , C# Proje Örnekleri, Microsoft SQL Server ( İnsert , Update, Delete, Where)

TRY CATCH bloğu ile bazı hataların ne olduğunu yakalayabilmemiz mümkün değildir. Örneğin sorgumuzda yanlış bir tablo adı, yanlış bir kolon adı veya yanlış bir veritabanı adı kullandığımızda sorgunun geneli başarısız bir sorgu olması nedeni ile tam bir verim alamayız. Bu soruna geçici bir çözüm bulabilmek için sorgularımızı stored procedure yani saklı yordam olarak yazıp, bu saklı yordamları da TRY bloğu içinde kullanabiliriz. Bu yazımda stored procedure nedir ne değildir değinmeyeceğim. Ama genel olarak stored procedureler işlerimizi yönetebilmek amacı ile kullanabiliriz.

Stored procedure hakkında ilerleyen zamanlarda yeni yazılar yazacağım ama şimdilik bilgi almak isteyenler aşağıdaki yazımı okuyabilirler.

Stored Procedure

Şimdi basit bir örnek ile yazımızı sonlandıralım:

Örneklerimi AdventureWorks2012 veritabanı üzerinde yapıyorum.

Örneğin bu sorgumda SELECT sonrası neyi listeleyeceğimi belirtmedim. Dolayısı ile syntax hatası yapıyorum. Alacağım hata aşağıdaki gibi:

Bir örnek daha yapalım.

Bu örneğimde de olmayan bir kolon adı listelemek istedim yine hata alırım.

Görüleceği üzere sorgumda hata numarasını da yazdırmak için kod yazdım ama TRY ile yakalayamadım.

Normalizasyon işlemi veritabanı tasarımında oldukça mühimdir. Verimli bir veritabanına sahip olmak için veritabanımız içinde yer alan tablolarımızın en etkili şekilde tasarlanması gerekmektedir. Yani bir tabloyu tekrarlayan verilerden kurtarabilmek için daha az satır ve sütun içeren alt kümelere bölme işlemidir. Bununla birlikte bir tabloda her yer alan veri için eşsiz bir ID değerinin atanmasını sağlamaktır. Normalizasyon 6 adımdan oluşan bir süreçtir ama 3 adımının olması dahilinde normalizasyon yapılmış gibi görebiliriz. Çok fazla detaya inip kafa bulandırmak istemiyorum, dolayısı ile basit örneklemeler ile konuyu anlatacağım. Çünkü aslında oldukça derin bir konudur ve veri tabanı tasarımında başlı başına bir çok yazı ile anlatılması gerekir.

Şimdi şöyle bir örnek verelim; bir veritabanımız olsun ve bu veritabanında bir tablomuz olsun.

Şimdi bu tablomuzda verilerimizi sakladığımız bir tablomuz mevcut. Böyle bir tablo veritabanı tasarımında kabul gören bir tablo değildir, çünkü bu tip veri tablosunda sürekli olarak veriler tekrarlanacaktır. Bu durumda normalizasyon durumundan bahsedilemez. Bu üstteki tabloda hem müşteri bilgisi var, hem ürün bilgisi var, hem sipariş bilgisi var, her seferinde bir müşteri birden fazla ürün aldığında aynı müşterinin tüm bilgileri tekrar tekrar girilmek zorunda kalınacak. İşte bu durum az önce bahsettiğim gibi tekrarlı olarak verinin tablo içinde yer almasına sebebiyet verecek. İşte normalizasyonun ana kurallarından birisi yazımın başında belirttiğim gibi tekrarlı verilerin olmaması için efektif olarak mümkün olan en küçük parçalara bölerek veritabanımıza ait tabloları tasarlamak.

Üstteki örneği aslında şöyle bir veritabanı tablo tasarımı ile daha düzenli yapabiliriz :

Görüldüğü üzere mümkün olduğunda bilgileri farklı tablolarda tuttuğumuzda tekrarlı satırlar oluşmasının önüne geçebiliriz. Böyle bir örnekte, müşteri bilgileri farklı, sipariş bilgileri farklı, sipariş detay bilgileri ise daha farklı bir tabloda yer almaktadır. Tabi burdaki örneğimiz çok fazla genişletilebilir, amacımız normalizasyonda mümkün olduğunda tekrarlı verilerden kurtulmanın ne şekilde olacağını anlatmak.

Veritabanı tasarımında aceleci davranmamak gerekir mümkün olduğunca etraflı düşünmeniz gerekir. Çünkü veritabanı tasarımında daha sonradan yapılacak her değişiklik, her eklenti daha sonraki süreçte sizin daha fazla vakit harcamanıza sebep verecek ve ilk anda esaslı çok düzgün bir veritabanına harcamadığınız vakti daha sonra bu veritabanı üzerinde yapmış olduğunuz değişiklikler nedeni ile yapacaksınız. Bu da hiç istenmeyen bir durumdur.

Bir örnek daha verelim, bu sefer bir excel tablosu üzerinden örnekleme yapayım. Diyelim ki bir şirketsiniz ve çalışanlarınıza maaş ödüyorsunuz. Çalışanlarınıza dair verilerde bir tabloda tutulmaktalar.

Şimdi tabloda görüldüğü üzere iki tane İsmail GÜRSOY var, maaş ödemesi yapacaksınız ve İsmail GÜRSOY bilgileri elinizde mevcut herhangi bir eşsiz bilgi vermediniz, listelemediniz. Dolayısı ile yanlış yapma olasılığınız çok çok fazla, bu örnek tbai basit ama bunun gibi binlerce satır hatta yüzbinlerce satır verileriniz olduğunu düşünün, hata yapma ihtimaliniz ne olacak? Fazlası ile hata yapma ihtimaliniz artacaktır. İşte bu gibi aksaklıkların önüne geçebilmek için de normalizasyon işleminde her tablo için bir eşsiz sütun bilgisi yani bir ID bilgisi olması gerekir.

Bu tablo için doğru olan bir sütun daha olması ve burda eşsiz bir ID daha teknik konuşursek unique bir değer atamak..

Üzerinde işlem yaptığınız bilgisayarı istediğiniz yere taşıma özgürlüğü için üretilmiştir notebooklar. Ne kadar küçük olsa da belli bir ağırlığı vardır. Bilgisayarı değil de işletim sistemini yanınızda götürmeniz ve en önemlisi de içine temiz bir virüs programı kurmanız ne iyi olur. Böylece notebook yerine harici hdd taşıyıp istediğiniz bilgisayarda kullanabilirsiniz.

Lafı fazla uzatmadan Harici hard diske Windows 7 kurulumunun yapılması gereken aşamalarından bahsedelim. Sırasıyla harici hard diskinize format atılacak mevcut olan Windows 7 cd veya iso yardımıyla boot dosyalarını harici hard diskinize kopyalanacak ardından windows kurulumuna geçilecektir.  

Başlat / cmd (Yönetici olarak çalıştırın).

Daha sonra aşağıdaki adımları takip ediniz.

Diskpart komutunu yazalım ve bu komuta ait ortamın içine girelim.

Bilgisayarımızda bağlı olan tüm aygıtların listesini almak için List Disk komutunu yazalım ve Enter tuşuna basalım. Ekrana gelen listede bilgisayarınıza takılı aletlerin listesi DISK 0, DISK 1 diye gelecektir. Harici sabit diskinizin boyutuna göre diskin hangi sırada olduğunu bulabilirsiniz. Benim bilgisayarımda 1 adet sabit disk, 1 adet harici harddisk olduğu için Disk 0 ve Disk 1 yer almaktadır.

Harici HardDisk üzerinde işlem yapabilmek için öncelikle o harddiski seçmeliyiz. Benim bilgisayarımda harici hdd için 1 kullanılıyordu. Dikkan ediniz, yanlışlıkla sabit diski seçerseniz asıl harddiskinizi silebilirsiniz. Demedi demeyin.:))

Harici hdd’yi seçmek için aşağıdaki komutu uygulayınız.

SELECT DISK 1

Daha sonra Harici Hdd içindeki bilgileri silmek için aşağıdaki komutu uygulayınız.

CLEAN

Daha sonra aşağıdaki komutları sırasıyla yazıp çalıştırınız.

CREATE PARTITION PRIMARY

SELECT PARTITION 1

ACTIVE

FORMAT FS=NTFS QUICK

ASSIGN

EXIT

Yukarıdaki komutlara ait pencere görünümü aşağıdaki gösterilmiştir.

Diskpart komutu içinden cmd ekranına düştükten sonra cmd penceresini kapatmayınız.  Aşağıdaki komutları girmeye devam edeceğiz. G: sürücümüz Windows 7 CD veya ISO hangi sürücüde olduğunu belirtmemiz içindi, sizde E: olabilir H: olabilir. Zaten Bilgisayarım klasörüne bakarak öğrenebilirsiniz. Eğer farklı ise G: yerine hangisi yazıyorsa onu yazınız.

G: CD BOOT

Daha sonra aşağıdaki komutu giriniz.

CD BOOT

Aşağıdaki komutu dikkatli bir şekilde giriniz. F: dediğimiz Harici hard diskin adı.  Sizde dediğim gibi belki K: belki I: olabilir. Eğer farklı ise F: yerinde onu yazınız.

BOOTSECT.EXE/NT60 E: ( E: kuracağımız harici diskin adı ) 

Yukarıda yazdığımız komutlar ile ilgili ekranı aşağıdaki pencerede görebilirsiniz.

Cmd penceresinden çıkmak için Exit komutunu kullanınız.

Şu ana kadar harici hard diskimize format atıldı ve BOOT dosyaları harici diske kopyalanmış oldu. Şimdi Harici hard diske Windows 7 kurulumuna geçebiliriz. 

Harici hard diske Windows 7 kurulumu için gerekli dosyaları buradan indiriniz. 

Dosyayı klasöre çıkarttıktan sonra INSTALLER programını seçerek farenin sağ tuşuna tıklayıp yönetici olarak çalıştırın. 

İlk gelen ekranı ENTER ile geçiniz.

Bu ekranda da Windows 7 cd veya iso içindeki sources içindeki install.wim dosyasını belirtmek için Enter tuşuna basınız.

Ekrana gelen diyalog penceresinde install.wim dosyasının yolunu belirtiniz. Benim bilgisayarımda Windows 7 Cd’si G: sürücüsünde olduğu için, G: sürücüsünde dosya belirtilmiştir.

Dosya seçimini belirttikten sonra, karşımıza Windows 7’nin hangi sürümünün yükleneceği sorulmaktadır. Ben Ultimate kuracağım için 5 seçeneğini seçiyorum ve Enter tuşuna basıyorum.

Sonraki ekranda dikkat edin harici hard diskiniz hangi sürücü adıyla belirtilmişse aynısını yazın. Ben F sürücüsü olduğundan sadece F yazdım ve ENTER tuşuna bastım. 

Bir sonraki ekranda TARGET BOOTDRIVE LETTER başlıklı pencere gelir. Burada da F yazalım ve enter tuşuna basalım. Bu ekran bazen gelmeyebilir. Dikkatli olunuz.  

Aşağıdaki ekranda ise, Hard diskin bağlantısının Usb olup olmadığı sorulmaktadır. Bu soruya Y cevabı verelim ve Entere basalım. 

Bir sonraki ekranda ise, bilgisayarınıza yüklü olan Windowsun hangi sürücüde olduğu sorulmaktadır. Genellikle bu sürücü harfi C’dir. Benim bilgisayarımda da C olduğu için C yazdıktan sonra Enter ile kuruluma devam ettim.

Aşağıdaki ekranda kurulum için yapılan tüm ayarlamalar gösterilmektedir. Yapılan ayarlamalarda bir sorun yoksa Enter tuşuna basarak kuruluma başlayabilirsiniz. Benim kurulum ayarlarımda bir sorun olmadığı için kuruluma başlamak için enter tuşuna bastım.

Nihayet Windows 7 kurulmaya başladı. Çayınızı yudumlarken kurulumun bitmesini bekleyiniz.

Kurulum işlemi %100 olduğunda tekrar Enter tuşuna basalım ve ekranı kapatalım. Ve artık Harici Hard Diske Windows 7 kurulumunu gerçekleştirmiş olduk. ::)) 

Her bilgisayarın kendine özgü bir SID ( Security Identifer ) numarası vardır. Bu bir ülkedeki vatandaşlık numarasına benzetilebilir. Nasıl aynı ülkede aynı vatandaşlık numarasına sahip kişilerin olması karışıklığa sebep olacaksa  aynı network içerisinde de aynı SID numaralarına sahip bilgisayarlarında bulunması karışıklığa sebep olacaktır. Aynı lokasyonda çalışan bilgisayarların SID numaraları eşsiz olmak zorundadır.

Aynı networkte çok sayıda bulunan bilgisayarlara sıfırdan kurulum yapmak hem yorucu hem de zaman kaybıdır. Tek tek bilgisayarlara işletim sistemi kurup zaman kaybetmektense bir bilgisayara işletim sistemini kurup, sysprep ile SID numarasını sıfırlayıp, imajını alıp diğer bilgisayarlara dağıtabiliriz. Bu şekilde şirketinizdeki bilgisayarların firewall yapılandırmaları, e-posta ayarları, ofis paketlerini ve temel bilgisayar konfigürasyonlarını teker teker kurmanıza gerek kalmadan bütün bilgisayarlara standart bir şekilde uygulayabiliriz.

Örneğin birden fazla aynı konfigürasyona sahip makineleriniz var. Tek tek bilgisayarlara işletim sistemi kurup zaman kaybetmektense bir bilgisayara kurup imajını alıp diğer bilgisayarlara dağıtabilirsiniz. Fakat imaj alıp diğer bilgisayarlara aynı işletim sistemini kurarken imajını alınan bilgisayarın adı, lisans bilgisi, Sid’si aynı şekilde diğerlerine geçmektedir. İşte bunu önlemek aracıyla Microsoft’un Sysprep aracını kullanmamız gerekmektedir. Sysprep aracı imajın atıldığı bilgisayarın bilgisayar adını, lisans bilgisini, Sid’sini sıfırlar ve ağda bilgisayarın çakışmasını engeller.

Sysprep alma işlemi Windows işletim sistemiyle birlikte gelen System Preparation Tool ile yapılmaktadır. Bu tool  C:\Windows\System32\sysprep dizini içerisindedir. 

Sysprep klasörü içerisindeki sysprep.exe’yi çalıştırıyoruz.

Sysyprep.exe aracını çalıştırdığımızda karşımıza Sistem Hazırlama Aracı ekranı geliyor. Sistem Temizleme Eylemi başlığında yer alan seçeneği varsayılan olarak bırakıyoruz ve altındaki Genelleştir seçeneğini işaretliyoruz.  Kapatma Seçeneklerinde ise eğer sysprep yapılan makineyi imaj olarak alıp diğer bilgisayarlara yükleme yapılacaksa Kapat olarak seçiyoruz.  Çünkü Sysprep aracını çalıştırdıktan sonra bilgisayar kapanacak ve bu sysprep imajını başka bilgisayarlar üzerinde çalıştırdığımızda yeniden başlayacak ve her bilgisayarın SID numarası farklı olacaktır. Eğer sadece makinenin SID numarası değiştirilmek isteniyorsa Yeniden başlat seçeneği de seçilebilir.

Yukarıdaki resimdeki gibi ayarlamaları yaptıktan sonra ok butonuna basarak sysprep işlemini başlatabiliriz. Tamam butonuna bastıktan sonra sysprep işlemi başlar.

Hazırladığımız sunu içinde tüm slaytlara veya istenen slaytlara üstbilgi ve altbilgi eklemek mümkündür. Tüm slaytlar için uygulama yapılacaksa Asıl Slayt görünümünde çalışılması önerilmektedir.

Tüm slaytlar yerine, sunum içinde istenen slaytlara alt bilgi ve üst bilgi eklemek için; öncelikli olarak ilgili slaytlar seçilmelidir.

Ekle şeridi altında bulunan Üstbilgi ve Altbilgi seçeneği tıklanarak aşağıdaki işlemlerden ihtiyaç duyulanlar gerçekleştirilir.

Slayt sekmesini tıklayıp ihtiyacınıza uygun seçenekleri işaretleyiniz.

Otomatik olarak güncelleştirilen tarih veya saat eklemek için Tarih ve saatin altında Otomatik olarak güncelleştiri tıklayıp tarih ve saat biçimini seçiniz.

Sabit bir tarih ve saat eklemek için Sabit seçeneği tıklanmalıdır.

Numara eklemek için Slayt numarası seçeneğini tıklayınız.

Alt bilgi metni eklemek için Altbilgi seçeneğini işaretleyiniz ve alt bilgi metnini yazınız.

Bilgileri, geçerli slayta veya seçili slaytlara eklemek için Uygula seçeneğini, sunudaki tüm slaytlara eklemek için Tümüne Uygula seçeneğini tıklayınız.

İp Ucu

Bilgilerin başlık slaytında görünmesini istemiyorsanız Başlık slaytında gösterme onay kutusunu seçiniz.

Birden çok tasarım şablonu kullandığınız için sununuzda birden çok asıl (asıl slayt: Sununun tema ve düzenleri hakkında arka plan, renk, yazı tipi, efekt, yer tutucu boyutu ve konumu bilgilerinin depolandığı ana slayt.) slaytınız varsa Üstbilgi ve Altbilgi iletişim kutusunda Tümüne Uygula'yı seçtiğinizde ayarlar sununuzdaki tüm tasarımlara uygulanır.

Sistem yöneticileri Server makinede olan dosyaları bütün Clientlara atmak zorunda kalabilir. Bu tip işlemlerin gerçekleştirilebilmesi için, sistem yöneticisinin, kopyalama işlemi için Script dosyası yada Bat dosyası oluşturup, GPO ile dağıtması gerekir.

Bu işlem için aşağıdaki script'i kullanabiliriz.

@echo off

xcopy c:\Yedek\*.* c:\yeniklasor\ /y

Bu komutları barındıran dosyaya kopyala.vbs ya da kopyala.bat simini verebiliriz. Daha sonra bu dosyayı GPO işlemi için kullanabiliriz.

Bunun için

User Configuration, Windows Settings, Logon, Llogoff kısmından logona çift tıklayıp, bu bölüme script'i girebilirsiniz.

Copy komutunu kullanacaksanız aşağıdaki kodları da kullanabilirsiniz.

net use z: \\server_adı\klasor_adı

attrib c:\klasör_adı2\ -r -h -s

copy z:\kopyalanacak_dosya C:\klasör_adı2

net use z: \DELETE

Tüm plakaların üzerinde, verilerin kaydedilmesi amacıyla iç içe halkalar şeklinde tam bir tur atan, yani daire şeklinde izler vardır. Bu izler, track olarak adlandırılır. Bir plaka üzerinde merkezden dışa doğru aynı uzaklıkta iç içe dairesel halkalardan binlerce track çizebilirsiniz. Şekilde de gördüğünüz gibi bir sabit diskin içinde üst üste birkaç tane plaka vardır. Her plakada aynı çapa sahip trackları bir bütün olarak düşündüğünüzde bu track birleşimi bir silindire benzetilebilir. Dolayısıyla her sabit disk, plakalar tek başlarına düşünüldüğünde binlerce track’a, plakalar üst üste değerlendirildiğinde ise bir plakadaki track sayısı kadar silindire sahip olacaktır.

Okuma yazma kafaları hep birlikte hareket eder. Bir okuma yazma kafası 4. iz üzerinde ise diğerleri de aynı iz üzerindedir. Okuma yazma kafasının konumunu değiştirmeden okuma yazma yapabildiği tüm izler silindir yapıyı oluşturur. Eğer sabit disk tek bir disk tabakasından oluşsaydı silindir ve track aynı anlama gelecekti. 

Plaka üzerindeki 2 track arasında kalan bölge; bir silindir parçasıdır ve sektör olarak adlandırılır. Sektörler sabit disklerin atomudur yani bilgiyi depolarken bölümden daha küçük bir şeye bölünemez. Soldaki şekilde; track, silindir ve sektör kavramları arasındaki ilişki daha net algılanabilir.

Verileri okuma ve yazmanın özel bir ışık sistemiyle gerçekleştirildiği optik depolama birimleridir. Bunları okuyan araçlara ise optik sürücüler denir. Üç temel optik disk türü vardır. Bunlar; CD (compact disk), DVD (digital versatile disk / dijital çok yönlü disk) ve BluRay (mavi lazer teknolojili disk)’dir.

CD-ROM ve CD-Writer sürücüleri

Her ikisi de optik verilerin kayıt ortamıdır. CD-R bir kere yazılabilir ve üzeri kayıt yapılamaz ve silinemezken CD-RW tekrar tekrar üzerine kayıt yapılabilir. Günümüzde en çok kullanılan CD-R’ler ve CD-RW’ler 700 MB kapasitesine sahiptir. Kalınlıkları 1.2 mm ve boyutları 8-12 cm’dir.

DVD-ROM ve DVD-Writer Sürücüleri

DVD’yi en iyi tanımlayan tek kelime kapasitedir. Veri kümeleri burada daha yakın ve daha küçük yapıya kavuşarak aynı büyüklüğe daha çok veri sığdırılmıştır. Tek katmanlı ve tek yüzlü DVD 4.7GB, çift katman çift yüz DVD diskler ise 17 GB veri depolayabilmektedir. CD’lerle fiziksel büyüklükleri aynı fakat kapasiteleri farklıdır.

DVD diskleri üzerinde 12x, 16x, 24x rakamları maksimum yazma hızını belirtir. Hız ifadesindeki "x" çarpanı DVD’ler için yaklaşık 1318 kilobayt değerindedir. DVD-RW’ler ise tekrar tekrar yazılıp silinebilen DVD çeşitleridir.

DVD parametrelerinde iki katmanlı için DVD-R DL (dual layer = çift katmanlı), tek katmanlı için DVD-R SL (single layer = tek katmanlı) ifadesi kullanılır. Tek yüzlü için "single sided", çift yüzlü için "double sided" ifadeleri kullanılır.

Blu-Ray sürücüleri

Blu-ray sürücüleri mavi lazer kullanarak diskler üzerinde daha hassas odaklama yapabilmektedir. Blu-ray’in de CD ve DVD’ye karşılık gelen türleri vardır. BD-ROM, dağıtımlar için sadece okunabilir biçimi, BD-R üzerine veri kaydedilebilir biçimi, BD-RE ise yeniden yazılabilir biçimi ifade eder. Tek katmanda 27 GB, çift katmanda 54 GB veri depolayabilir. 

Görüntünün oluşturulmasında ve monitöre aktarılmasında etkin rol alan temel bileşenler şunlardır:

VGA BIOS: Ekran kartının çalışmasını sağlayan komutları içermektedir. Yani ekran kartının ne zaman ne iş yapacağını bu bileşen belirlemektedir.

Grafik İşlemci (GPU): Ekran kartının beyni gibidir. Görüntü hesaplamalarını ve görüntü işlemlerini mikroişlemciye (CPU) yansıtmadan ekran kartında gerçekleştiren bir yongadır.

Video RAM: Grafik işlemci görüntüyü oluştururken hafıza olarak ekran kartı üzerindeki hafızayı kullanmaktadır. Bu da ana belleğin sadece CPU tarafından kullanılarak performansın artmasına sebep olmaktadır.

RAMDAC (dijital-analog çevirici): Ekran kartının görüntü belleğindeki dijital (sayısal) verileri monitörde görüntülenecek analog sinyallere dönüştürerek ekran kartının monitör çıkışına gönderir. RAMDAC’in verileri dönüştürme ve aktarma hızı, ekran tazelenme hızını belirler. Bu hız Hz cinsinden ölçülür.

Örneğin monitörün ekran tazeleme hızı 70 Hz olarak ayarlanmışsa görüntü saniyede 70 defa yenilenir.

LCD ekranlar dijital sinyalleri görüntülediklerinden ekran kartının görüntü belleğindeki görüntülenecek veriler RAMDAC’e gitmeden direkt ekran kartının DVI (digital visual interface) çıkışına aktarılır. 

Bilgisayarın işlemcisi tarafından işlenen veriler anakart ile ekran kartının görüntü belleğine aktarılır. Görüntü işlemcisi görüntü belleğindeki verileri işler ve görüntü hesaplamalarını yaptıktan sonra görüntü belleğine gönderir. Bu veriler buradan RAMDAC birimine gider. Görüntü belleğindeki bilgiler RAMDAC’e aktarıldıktan sonra bu bellek boşalır. Boşalan belleğe görüntü işlemci tekrar veri iletir. RAMDAC bu dijital verileri monitörde görüntülenecek analog sinyallere dönüştürüp ekran kartının çıkışına gönderir. Bu işlemler sırasında Video BIOS’da ekran kartının veri akışını kontrol eder ve düzenler. Veriyolu hızı, görüntü belleğinin kapasite büyüklüğü bu işlemlerin süresini azaltır ve görüntü kalitesini artırır.

Ogrenci_Takip klasörü altında oluşturduğumuz ogrenci.accdb veritabanı dosyasını açalım. Bir veritabanı içerisinde en az bir tablo olmak zorundadır. İçinde tablo olmayan veri tabanı hiçbir işe yaramaz. Yeni oluşturulan bir Access veritabanı açıldığında ismi Tablo1 olan bir tablo otomatik olarak oluşturulur.

Tablonun içinde bilgilerin saklanması için, alanlara ve kayıtlara ihtiyaç vardır. Burada yer alan Tablo1 tablosunda sadece Kimlik alanı mevcuttur. Bu alanın veri türü uzun tamsayı olup, tablolar için otomatik sayı oluşturmak için kullanılır. Bu tablonun içine yeni alanları eklemek için Eklemek İçin Tıklatın açılır menüsünü kullanmanız gerekir. Bu açılır kutuyu açtığınızda oluşturacağınız alanlar için kullanılan veri türleri görüntülenir.

Şimdi aşağıda verilen okul tablosunu oluşturalım.

Dikkat ederseniz okul tablosu iki alandan oluşmaktadır. Burada Kodu alanı otomatik sayı olarak kullanılacaktır. Yukarıdaki tabloda otomatik sayı olarak Kimlik alanı kullanılıyordu. Bu alanın ismini değiştirmemiz gerekir. Bunun için fare ile Kimlik alanının üzerine gelelim ve farenin sağ tuşuna basalım. Ekrana gelen içerik menüsünden Alanı Yeniden Adlandır komutunu çalıştıralım.

Kimlik yazısını Kodu olarak değiştirelim ve Enter tuşuna basalım. OkulAdi alanı ise, metin veri türünde kullanılan bir alandır. Bu alanı oluşturmak için iki yöntemden birini kullanabilirsiniz. Eklemek İçin Tıklatın başlığı altında yer alan kutuya metin türünde bir şeyler yazıp enter tuşuna basabilirsiniz. Ben, Akıncılar Proje Merkezi yazdıktan sonra enter tuşuna bastım. Aşağıdaki pencere oluştu.

Burada dikkat ederseniz yeni oluşturulan alanın adı otomatik olarak Alan1 olarak atandı. Bir tane daha veri girişi yapsaydık, alan adı Alan2 olacaktı. Tablomuza ait bu alanın adı OkulAdi idi. Alan1 ismini değiştirmek için fare ile alanın üzerine gelelim ve sağ tuşa basarak Alanı Yeniden Adlandır komutunu çalıştırarak alanımızın adını OkulAdi yapalım. Burada dikkat ederseniz, Otomatik sayı ikiden başladı. Daha önce eklenen bir kaydı sildiğim için otomatik sayıyı bir artırdı.

Ya da Eklemek İçin Tıklatın açılır kutusunu açarak ekrana gelen listeden Metin veri türünü seçerek Alan1 isminde bir alan ekleyebilirsiniz.

Burada da Alan1 isminde bir alan oluşturuldu. Ancak oluşturulan bu alana ait bilgi girişi olmadığı için ilgili kutunun için boş olarak görülmektedir.

Önce Alan1 alanının ismini OkulAdi olarak değiştirmeli, daha sonra da ilgili kutunun içine Akıncılar Proje Merkezi bilgisini yazıp enter tuşuna basmalısınız.

OkulAdi alanı için 120 karakterlik bir boyut belirlenmişti. Şimdi bu ayarı oluşturalım. Önce üzerinde işlem yapacağımız alanı seçelim. Daha sonra menü çubuğunda yer alan Alanlar sekmesini seçelim. Burada yer alan komut gruplarından Özellikler grubuna gelelim. Dikkat ederseniz veri türü olarak metin seçildiği için Alan Boyutu varsayılan olan 255 karakter olarak belirlenmiştir. Burada yer alan 255 sayısını 120 olarak değiştirelim.

Tablo için gerekli alanları oluşturduktan sonra tablomuzu artık kaydedebiliriz. Tabloyu kaydetmet için birden fazla yöntem mevcuttur. Şimdi bunları sıralayalım.

1. Klavyeden CTRL + S tuşuna basabiliriz.

2. Hızlı Erişim Menüsünde yer alan Kaydet simgesine basabiliriz.

3. Tablo1 tablosuna gelerek farenin sağ tuşuna basıp Kaydet komutunu çalıştırabiliriz.

Yukarıda verilen seçeneklerden birini kullandıktan sonra ekrana Farklı Kaydet diyalog kutusu gelir.

Burada Tablo1 tablo adını okul olarak değiştirelim ve Tamam butonuna basarak işlemi tamamlayalım.

SQL Server içerisindeki bir tablonun verilerini varolan bir tablo içerisine kopyalamak için aşağıdaki sorguyu çalıştırıyoruz.

INSERT INTO varolantabloadı_Hedef SELECT [Column 1] fromvarolantabloadı_Kaynak