Windows 8 Klavye kısayolları
Klavye kısayolları, normalde fare veya başka bir işaretleme cihazıyla yapılan görevleri gerçekleştirmek için kullanabileceğiniz iki ya da daha fazla tuş birleşimidir. Klavye kısayolları, bilgisayarınızla çalışmanızı kolaylaştırarak Windows ve diğer uygulamalarla çalışırken daha az zaman ve çaba harcamanızı sağlayabilir.
Çoğu uygulama, menü ve diğer komutlarla çalışmayı kolaylaştırabilen kısayol tuşları da sağlar. Kısayol tuşları için uygulamaların menülerini kontrol edin. Menüde bir sözcüğün harfinin altı çiziliyse, bu, genellikle o menü öğesine tıklatmak yerine aynı amaç için Alt tuşu ve altı çizili harfi beraber basabileceğiniz anlamına gelir. Dokunmatik klavye kullandığınızdaysa, CTRL tuşuna bastığınızda da bazı kısayolları görebilirsiniz.
Paint ve WordPad gibi bazı uygulamalarda ALT tuşuna basıldığında, bu programları kullanmak için basabileceğiniz ek tuşlarla etiketlenmiş komutlar gösterilir.
| Basılacak tuş | Yaptığı işlem | |
|---|---|---|
Windows logo tuşu  +yazmaya başlayın | Bilgisayarınızı arama | |
| CTRL+artı (+) veya CTRL+eksi (-) işareti | Başlangıç ekranına sabitlenmiş uygulamalar gibi çok sayıda öğeyi yakınlaştırma veya uzaklaştırma | |
| CTRL+kaydırma tekerleği | Başlangıç ekranına sabitlenmiş uygulamalar gibi çok sayıda öğeyi yakınlaştırma veya uzaklaştırma | |
| Windows logo tuşu +C | Düğmeleri açmaUygulamada, uygulama için komutları açın | |
| Windows logo tuşu +F | Dosya aramak için Arama düğmesini açma | |
| Windows logo tuşu +H | Paylaşım düğmesini açma | |
| Windows logo tuşu +I | Ayarlar düğmesini açma | |
| Windows logo tuşu +J | Ana uygulamayı ve tutturulmuş uygulamayı değiştirme | |
| Windows logo tuşu +K | Cihazlar düğmesini açma | |
| Windows logo tuşu +O | Ekran yönünü (dikey veya yatay) kilitleme | |
| Windows logo tuşu +Q | Uygulama aramak için Arama düğmesini açma | |
| Windows logo tuşu +W | Ayarları aramak için Arama düğmesini açma | |
| Windows logo tuşu +Z | Uygulamada kullanılabilir komutları gösterme | |
| Windows logo tuşu +ara çubuğu | Giriş dili ve klavye düzenini değiştirme | |
| Windows logo tuşu +Ctrl+ara çubuğu | Önceden seçili girişe değiştirme | |
| Windows logo tuşu +Tab | Açık uygulamalar arasında gezinme (masaüstü uygulamalar dışında) | |
| Windows logo tuşu +Ctrl+Tab | Açık uygulamalar arasında gezinme (masaüstü uygulamalar dışında) ve uygulamaları gezinildikleri gibi tutturma | |
| Windows logo tuşu +Shift+Tab | Açık uygulamalar arasında ters sırada gezinme (masaüstü uygulamalar dışında) | |
| Windows logo tuşu +PgUp | Başlangıç ekranını ve uygulamaları soldaki monitöre taşıyın (Masaüstündeki uygulamalar monitör değiştirmez) | |
| Windows logo tuşu +PgDown | Başlangıç ekranını ve uygulamaları sağdaki monitöre taşıyın (Masaüstündeki uygulamalar monitör değiştirmez) | |
| Windows logo tuşu +Shift+nokta (.) | Uygulamayı sol tarafa tutturur | |
| Windows logo tuşu +nokta (.) | Uygulamayı sağ tarafa tutturur | |
| ESC tuşu | Geçerli görevi durdurma veya görevden çıkma |
CSS ile Arkaplan Resmi Nasıl Eklenir?
Web sayfalarının arkaplan resimleri reklam, tanıtım ve hayal gücü anlamında ne kadar başarılı ise o kadar dikkat çekecektir. Arkaplan web sayfaların en önemli kısmıdır bence. Eğer arkaplan kullanılıyorsa sade ve hoş olmalıdır.
Arkaplan kodu aşağıdaki gibi örnekte belirttim temeli ve kullanımı oldukça basittir.Sadece resim dosyamızın hangi klasörde olduğunu veya yerini bulmamız ve göstermemiz gerekli.
Örnek verecek olursak;
2 <!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Transitional//EN"
3 "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-transitional.dtd">
4 <html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
5 <head>
6 <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"
7 />
8 <title>Artalan(Background) Özellikleri</title>
9 <style type="text/css">
10 body{
11 background-image: url(deneme.png); /* Resim Dosyası */
12 color: #FFF;
13 }
14 </style>
15 </head>
16 <body>
17 <p> Bilişim ve Teknolojinin yanı sıra Yazılım & Donanım & Windows
ile ilgili bilgileri dersleri emresupcin.com blogunda bulabilirsiniz. </p>
18 </body>
19 </html>
—————————————————————————-
Kod
1 <style type="text/css">
2 body{
3 background-image: url(deneme.png); /* Resim Dosyası */
4 color: #FFF;
5 }
6 </style>
----------------------------------------------------------------------------
Tarayıcı Desteği
Background-image özelliği tüm büyük tarayıcılarda desteklenir.
Not: IE8 ve daha önceki bir eleman birden fazla arka plan görüntüleri desteklemez.
Not: Değeri “inherit” IE7 ve önceki sürümlerinde desteklenmez. IE8 a! DOCTYPE gerektirir. IE9 “inherit” destekler.
Kaliteli ve ücretsiz arkaplan resimleri aşağıdaki linklerden indirebilirsiniz…
Linux’ta Bilinmesi Gereken Temel Komutlar Nelerdir?
Unix’e fikirsel ve teknik anlamda atıfta bulunarak geliştirilmiş; açık kaynak kodlu, özgür ve ücretsiz bir işletim sistemi çekirdeğine Linux diyoruz. Çekirdeğin kaynak kodları GNU Genel Kamu Lisansı çerçevesinde özgürce dağıtılabilir, değiştirilebilir ve kullanılabilir olduğunu da hepimiz biliyoruz artık. Çoğu arkadaşımızın kafasını karıştıran bir şeye daha değinelim ondan sonra komutlara geçelim; Linux; işletim sistemi değildir, işletim sistemi çekirdeğidir. Büyük bir kitle kullanım kolaylığından dolayı GNU/Linux işletim sistemine sadece çekirdeğin ismi olan Linux demektedir ve bu isim şu anda GNU/Linux işletim sistemini tanımlamaktadır.
Eveet gelelim konumuza; Tamamen ücretsiz olarak sahip olunabilecek olan Linux işletim sistemi, birden çok kullanım avantajına da sahip olmaktadır. Bunlar arasında sıralanabilecek olan; güvenli ve virüs kapma olasılığı olmaması da sözü edilen işletim sisteminin kullanım amaçlarından biridir. Ayrıca; son derece hızlı kullanım kolaylıklarına da sahip olan Linux, anlaşılır bir sistem kaynağına sahip olmaktadır ve bu avantajları ile bilişim sisteminde önemli bir kullanım alanına da sahip olmaktadır.
Linux’ta bilinmesi gerekilen yaklaşık on bir adet temel komutlar da yer almaktadır. Bunlar arasında sıralanabilecek olan ilk komut, man komutu olmaktadır. Man komutu Linux işletim sisteminde önemli bir komut olarak bilinmektedir ve işletim sistemi kullanımı esasında, bilgi edinilmek istenilen herhangi bir komuta doğrudan ulaşabilme adımı olarak da adlandırılabilmektedir.
İkinci önemli bir komut olarak adlandırılabilecek olan ls komutu da, Linux işletim sisteminde önemli komutlardan biri olmaktadır. Bu bağlamda; bulunulan dizindeki içerik gösterici komut olarak da adlandırılabilecek olan ls komutu ile bulunulan dizindeki tüm dosya ve içeriklere rahatlıkla erişilebilmektedir.
Diğer önemli bir Linux komutu olarak adlandırabileceğimiz, pwd komutu da, Linux işletim sisteminde önemli bir komut olma özelliği taşımaktadır. Bu doğrultuda; ev dizininde yer alındığını göstermekte olan bu komut ile çok daha rahat kullanımlar için uygun komut tercih edilmiş olmaktadır.
Aynı zamanda; önemli bir Linux komutu olarak adlandırılabilecek olan mv komutu, mevcut dosyaların isimlerinin değiştirilmesi yönünde yardımcı bir komut olarak kullanılabilmektedir. Bu doğrultuda; son derece kolay kullanım özelliklerine sahip olan Linux işletim sistemi ile uygun komutlar aracılığı ile rahat kullanımlar sergilenebilmektedir.
Eveet gelelim konumuza; Tamamen ücretsiz olarak sahip olunabilecek olan Linux işletim sistemi, birden çok kullanım avantajına da sahip olmaktadır. Bunlar arasında sıralanabilecek olan; güvenli ve virüs kapma olasılığı olmaması da sözü edilen işletim sisteminin kullanım amaçlarından biridir. Ayrıca; son derece hızlı kullanım kolaylıklarına da sahip olan Linux, anlaşılır bir sistem kaynağına sahip olmaktadır ve bu avantajları ile bilişim sisteminde önemli bir kullanım alanına da sahip olmaktadır.
Linux’ta bilinmesi gerekilen yaklaşık on bir adet temel komutlar da yer almaktadır. Bunlar arasında sıralanabilecek olan ilk komut, man komutu olmaktadır. Man komutu Linux işletim sisteminde önemli bir komut olarak bilinmektedir ve işletim sistemi kullanımı esasında, bilgi edinilmek istenilen herhangi bir komuta doğrudan ulaşabilme adımı olarak da adlandırılabilmektedir.
İkinci önemli bir komut olarak adlandırılabilecek olan ls komutu da, Linux işletim sisteminde önemli komutlardan biri olmaktadır. Bu bağlamda; bulunulan dizindeki içerik gösterici komut olarak da adlandırılabilecek olan ls komutu ile bulunulan dizindeki tüm dosya ve içeriklere rahatlıkla erişilebilmektedir.
Diğer önemli bir Linux komutu olarak adlandırabileceğimiz, pwd komutu da, Linux işletim sisteminde önemli bir komut olma özelliği taşımaktadır. Bu doğrultuda; ev dizininde yer alındığını göstermekte olan bu komut ile çok daha rahat kullanımlar için uygun komut tercih edilmiş olmaktadır.
Aynı zamanda; önemli bir Linux komutu olarak adlandırılabilecek olan mv komutu, mevcut dosyaların isimlerinin değiştirilmesi yönünde yardımcı bir komut olarak kullanılabilmektedir. Bu doğrultuda; son derece kolay kullanım özelliklerine sahip olan Linux işletim sistemi ile uygun komutlar aracılığı ile rahat kullanımlar sergilenebilmektedir.
Debian İşletim Sistemi Nedir?
Linux ve Pardus açık kaynak kodlu işletim sistemidir bunu biliyorsunuz ve aynı zamanda bazı sistemlerde Debian gibi linux tabanını kullanmaktadır. Debian, 1993 yılında başlatılmış, dünyanın çeşitli bölgelerindeki gönüllüler tarafından hazırlanan; GNU/Linux, GNU/Hurd gibi farklı çekirdek seçeneklerine dayalı tamamen özgür bir Linux dağıtımıdır. En yaygın GNU/Linux dağıtımlarından biri konumundaki Debian aynı zamanda; Mepis, Ubuntu, Knoppix, Linux Mint, Xandros, Elive, Parsix ve Pardus gibi birçok GNU/Linux dağıtımına da kaynak teşkil etmekte ve Google başta olmak üzere iyi tanınan birçok Web sitesinde de tercih edilmektedir.
Debian, farklı işletim sistemi çekirdekleriyle birlikte i386, AMD64, PowerPC, SPARC, DEC Alpha, ARM, MIPS, HPPA, S390, IA-64 gibi çok sayıda donanım platformunda da çalışabilmektedir. Desteklediği donanım ve çekirdek zenginliğinin yanı sıra Debian’ı diğer dağıtımlara nispetle özgün kılan en önemli husus, dağıtım kapsamındaki yazılımların bütünüyle özgür lisans şartlarına sahip olması, yazılım özgürlüğünü denetlemek ve sürekli kılmaya yönelik bir Debian Sosyal Sözleşmesi’nin bulunmasıdır.
1993 yılında Purdue Universitesi’nde bir öğrenci olan Debian’in kurucusu Ian Murdock ; “Debian Manifesto” isimli yazısında Debian’ın misyon ve felsefesini anlatmıştır. Bu doğrultuda Debian, İnternet üzerindeki ilk demokratik topluluklardan birini temsil etmektedir. 1996yılında Ian Murdock’in yeri Bruce Perens’e geçerken; Ian Murdock halen Debian içerisinde görevlerine devam etmektedir.
“Debian” adı, Ian Murdock’ın sevgilisi Debra’nın Deb’i ve Ian’ın ismi yan yana getirilerek oluşturulmuştur.
Debian’da, kendine özgü bir paket (uygulamalar) biçemi olan .deb kullanılmaktadır. Paket yönetimi için alt seviyede dpkg ve buna eşlik eden bir dizi araçla birlikte, daha üst seviyede APT denilen gelişkin bir paket yönetim sistemi de mevcuttur. İstenilen bir paketin, bağımlı olduğu diğer paketlerle birlikte İnternet veya CD-ROM gibi ortamlar üzerindeki paket arşivlerinden otomatik olarak kurulumuna imkân veren APT sistemini,
apt-get adında basit bir komut satırı istemcisiyle veya ncurses tabanlı bir metin arayüzü sunandselect, aptitude veya GTK+ tabanlı bir grafik kullanıcı arayüzü sunan synaptic gibi uygulamalarla kullanmak mümkündür.
Debian’ın, on binlerce derlenmiş paket içeren zengin paket depoları sayesinde, belirli bir uygulamayı kurmak veya kurulan bir paketi yeni sürüme yükseltmek oldukça basittir. İnternet üzerindeki paket depoları dünyanın çeşitli konumlarında yansılanmaktadır.
apt-spy,netselect-apt gibi araçlarla bulunduğunuz konuma en yakın depoyu seçmek ve bu suretle sistemi ağ üzerinden sürekli güncel durumda tutmak mümkün olmaktadır.
Debian’ın, ihtiyacınıza uygun kurulum kalıp dosyasını, yazılımın web sitesindeki Edinme bölümünden temin edebilirsiniz. Debian’ın, farklı mimarilere yönelik çeşitli kalıp dosyaları bulunmaktadır. Debian’ın web sitesinde bu kalıplardan
amd64 seçeneği 64-bit işlemciye sahip (AMD veya Intel marka olması farketmez) bilgisayara yöneliktir. i386 seçeneği ise 32-bit işlemciye sahip (AMD veya Intel marka olması farketmez) bilgisayara yöneliktir.
Debian 4.0 etch sürümü ile kurulumuna grafiksel arayüzü (DI: Debian Installer) eklemiştir. Yazı ve grafik ortamında basit kurulum seçeneğinin yanında gelişmiş kurulum seçenekleri mevcuttur. Debian CD’sini (veya DVD) ilk kez kurmak istedğinizde doğrudan giriş (enter) tuşuna basarsanız metin tabanlı basit kurulum seçeneği ile kuruluma başlarsınız. Grafiksel kurulum gibi diğer kurulum seçeneklerine ulaşmak için önce F1 tuşuna sonra F3 tuşuna basılmalıdır. Bu sayede şu dört kurulum seçeneği karşınıza gelir: install, installgui, expert, expertgui. GNU/Linux’a yeni başlayan veya GNU/Linux’ta fazla tecrübesi olmayan kullanıcıların kurulumlarını install veya installgui seçeneği ile yapması önerilir. Kurulum süresi yüklediğiniz paketlere ve bilgisayarınızın hızına bağlı olarak değişecektir.
Anakart Chipsetleri ve Özellikleri?
Chipset ya da Yonga seti, bilgisayarın anakartı üzerindeki temel ve bütünleşik arabirimleri yöneten ve bunlar arasındaki veri akışını sağlayan bir çeşit işlemcidir. Bilgisayarlarda kullanılan chipset çeşidi, kullanılacak bellek ve mikroişlemci çeşidini de belirler. Günümüzde Intel, VIA, AMD, SiS, ALi, ServerWorks gibi belli başlı üreticilerin chipsetleri bulunmaktadır ve kişisel bilgisayarlarda yoğun olarak Intel, AMD, VIA ve SiS chipsetleri kullanılmaktadır.
Chipset’lerdeki gelişmeler işlemcilerdeki gelişmelere paralel olarak ilerlemektedir. Yeni bir RAM ya da bus geliştirildiği zaman bunu işlemciye aktaracak olan Chipsetler de geliştirilir. Pentium işlemciler için farklı chipset üreticileri mevcuttur. Bunlar Intel, SIS, Opti, Via ve ALi’dir. Bu chipsetler kullanılabilecek işlemci ve anakartın performansını belirler. Günümüzde kullanılan LX, BX, EX, ZX, i810, i820, i815 ve Super Soket 7 tipi anakartların chipsetleri farklı hızdaki işlemcilere destek verirler. LX tipi anakartlar 66 MHz veri yolunu destekler. BX tipi anakartlar ise 100 MHz ve üzeri veriyolunu destekler ve bu amaçla üretilen Pentium II ve Pentium III işlemcileri çalıştırırlar. Chipsetlerin hükmettiği bazı birimler aşağıda belirtilmiştir.
* Hafıza kontrolcüleri
* Gerçek zamanlı saat
* Klavye ve mouse kontrolcüsü
* İkincil cache kontrolcüsü
* DMA kontrolcüsü
* PCI köprüsü
* EIDE kontrolcüsü
Tüm bilgi Chipsetin üzerinden geçmek zorundadır. Diğer tüm parçaların CPU ile haberleşmesi chipset sayesinde olur. Chipset tüm bu bilgilere hükmetmek için DMA kontrolcüsü ile Bus kontrolcüsünü kullanır. Madem ki chipsetler bu kadar önemli ve diğer parçalarla nasıl iletişim kuracaklarını bilmeleri gerekli o zaman chipsetlerin sistemin konfigürasyonuna ve işlemcisine göre dizayn edilmesi gerekir. BIOS ve hafıza ile birlikte çalışan chipset tüm bu çalışmanın merkezi olduğu için BIOS ve hafıza üreticilerinin yaptığı yeniliklere ayak uydurmalıdır.
* Gerçek zamanlı saat
* Klavye ve mouse kontrolcüsü
* İkincil cache kontrolcüsü
* DMA kontrolcüsü
* PCI köprüsü
* EIDE kontrolcüsü
Tüm bilgi Chipsetin üzerinden geçmek zorundadır. Diğer tüm parçaların CPU ile haberleşmesi chipset sayesinde olur. Chipset tüm bu bilgilere hükmetmek için DMA kontrolcüsü ile Bus kontrolcüsünü kullanır. Madem ki chipsetler bu kadar önemli ve diğer parçalarla nasıl iletişim kuracaklarını bilmeleri gerekli o zaman chipsetlerin sistemin konfigürasyonuna ve işlemcisine göre dizayn edilmesi gerekir. BIOS ve hafıza ile birlikte çalışan chipset tüm bu çalışmanın merkezi olduğu için BIOS ve hafıza üreticilerinin yaptığı yeniliklere ayak uydurmalıdır.
Chipsetler anakartın üzerini kalabalıklaştıracak birçok chipin yerine geçer şu an üretilen chipsetlerin yapımı eskiye nazaran daha fazla zaman almaktadır. Chipsetlerle ilgili bazı terimler şunlardır;
AGP – Accelerated Graphics Port (Hızlandırılmış Grafik Portu): AGP; ekran kartlarının yerleştirildiği PCI veri yolu ile birlikte kullanılarak bilgi transferini 66 Mhz hızında ve direkt hafıza erişimiyle düzenli ve hızlı bilgi iletimi için kullanılan bir veri yoludur. AGP; PCI veri yolu ile birlikte kullanılan ve daha hızlı bilgi transferini sağlamak için grafik kartını ana hafızaya bağlayan 66Mhz hızında bir veriyoludur.
USB – Universal Serial Bus (Evrensel Seri Veri Yolu): USB; dış cihazlar için geliştirilmiş 12 Mbps hızında çalışan seri veri yoludur.
SMP – Symetric Multi-Processing (Simetrik Çoklu İşlem): SMP Sisteme birden fazla işlemci bağlanmasını ve bunların beraber çalışmasını destekleyen bir metoddur.
PCI Rev. 2.1 Concurrent PCI: PCI rev 2.1; 430VX, 430HX, 430TX, 440FX ve 440LX chipsetlerinde kullanılan PCI versiyonudur.
AGP – Accelerated Graphics Port (Hızlandırılmış Grafik Portu): AGP; ekran kartlarının yerleştirildiği PCI veri yolu ile birlikte kullanılarak bilgi transferini 66 Mhz hızında ve direkt hafıza erişimiyle düzenli ve hızlı bilgi iletimi için kullanılan bir veri yoludur. AGP; PCI veri yolu ile birlikte kullanılan ve daha hızlı bilgi transferini sağlamak için grafik kartını ana hafızaya bağlayan 66Mhz hızında bir veriyoludur.
USB – Universal Serial Bus (Evrensel Seri Veri Yolu): USB; dış cihazlar için geliştirilmiş 12 Mbps hızında çalışan seri veri yoludur.
SMP – Symetric Multi-Processing (Simetrik Çoklu İşlem): SMP Sisteme birden fazla işlemci bağlanmasını ve bunların beraber çalışmasını destekleyen bir metoddur.
PCI Rev. 2.1 Concurrent PCI: PCI rev 2.1; 430VX, 430HX, 430TX, 440FX ve 440LX chipsetlerinde kullanılan PCI versiyonudur.
INTEL PENTIUM CHIPSETLER
LX Chipset
LX chipsetler 66 MHz veriyoluna sahiptirler ve soket 370 ve slot 1 yapıdaki Celeron ve Pentium II (233-333) işlemcileri desteklemektedir. 3 DIMM slota sahiptirler ve maksimum 768 MB SDRAM desteklemektedirler. Fiyat olarak diğer chipsetlere göre daha da ucuzdur.
ZX Chipset
ZX chipset hem 66 MHz hem de 100 MHz veriyolunda çalışmaktadır. Celeron, Pentium II ve Pentium III işlemcileri desteklemektedir. 2 DIMM slotu vardır ve 512 MB SDRAM desteklemektedir. Fiyat olarak LX chipsetten daha pahalı ama BX chipsetten daha ucuzdur.
BX Chipset
BX chipset de 66 MHz ve 100 MHz veriyolunu çalışmaktadır. Celeron, Pentium II ve Pentium III işlemcileri desteklemektedir. 4 adet DIMM slot ile 1 GB’a kadar RAM desteği vardır. CAD/CAM gibi resim isleme, database uygulamaları, ses isleme ve 3D oyunlar gibi yüksek performans isteyen uygulamalarda tercih edilmektedir. Önceleri ATA33 standardını destekleyen BX chipsetler artık ATA66 standardını da desteklemektedir.
i810 Chipset
i810 chipsetlerde tümleşik görüntü ve ses özelliği mevcuttur. Bu chipsetler aynı zamanda 66 MHz ve 100 MHz veriyolunu desteklemektedir.
i810 chipseti diğerlerinden ayıran en büyük özelliklerinden bazıları; direk AGP grafik arabirimi, ATA 66 hard disk standardı, AC 97 ses desteği, STS (Suspend to RAM) ve AMR (Audio Modem Riser) dir. Ayrıca ATA 66 standardını ilk destekleyen chipsettir. STS (Suspend to RAM) özelliği ile çok az elektrik harcayarak çok kısa zamanda bilgisayarın açılmasını sağlamaktadır.
i810E Chipset
i810E chipset, i810 chipsetin geliştirilmiş halidir. 66, 100 ve 133 MHz veriyolunu desteklemektedir. Böylece Celeron ve Pentium III/133 MHz işlemcileri desteklemektedir. Ayrıca 133 MHz SDRAM desteği ile grafik işlemlerinde daha iyi performans sağlamaktadır.
i815-i815E
i815 chipset, i810E chipsetin devamı niteliğindedir. Ancak bu chipsetin getirmiş olduğu en yeni özellik i815 chip içine yerleştirilmiş grafik arabirimine ek olarak ayrı bir slotta AGP4X grafik desteğinin olmasıdır. Böylece daha iyi grafik için gelişmiş ekran kartı kullanmak isteyen kullanıcılara avantaj sağlanmış oldu.
i815E chipseti ise i815 chipseti ve ICH2 bileşeninden oluşmaktadır. İlk etapta I815 yonga ile ICH (I/O Controller Hub) adı verilen I82801AA yongası beraber kullanıldı. I/O Giris Çıkış arabirimi, PCI, Harddisk, USB, gibi arabirimleri kontrol eden ICH (I82801AA) yonga, harddisklerde ATA66 yi desteklerken AMR gibi yeni bir teknolojiyi de beraberinde getirdi.
Teknolojideki hızlı ilerleyiş harddiskte de ATA100 standardı ile görüldü ve AMR arabiriminin beklenen sonucu gösterememesi nedeniyle yeni arabirimler üzerinde çalışıldı. ICH 2 (I82801BA) yongası ile beraber bir kaç değişiklik yapıldı ve disklerde ATA100 desteği ve CNR (Communication Network Riser) denilen yeni bir teknoloji sunuldu. CNR ile Ethernet, USB, Ses gibi bileşenleri destekleyen kartların üretilmesi planlandı. Ayrıca 2 olan USB desteği ayrı bir yongaya gerek kalmadan 4 e çıktı. Bu farklılığı belirtmek için ise I815+ICH2 bileşenine kısaca I815E adi verildi.
i820 Chipset
i820 chipset’i 100 ve 133 MHz sistem bus hızında çalışan işlemciler için üretilmiş bir chipsettir. MCH (Memory Controller Hub), ICH (I/O Controller Hub) ve FWH (Firmware Hub) olmak üzere üç ana bileşenden oluşmaktadır. i820 chipseti özellikle 400 MHz’e kadar saat hızında çalışabilen RDRAM (Rambus DRAM ) için geliştirilmiştir. RDRAM , SDRAM ‘den çok daha yüksek frekanslarda çalışabilmektedir. Intel 820′yi DIMM RAM’ler ile uyumlu hale getirebilmek için MCH içerisinde MTH (Memory Translator Hub) bulunmaktadır.
i840 Chipset
Bu chipsetin i820 chipsete ek olarak getirmiş olduğu en önemli yenilikler 3 grupta toplanabilir. Bunlardan birincisi, anakartı İş ortamlarında güçlü bir platform olarak Workstation yada giriş seviyesi server olarak kullanılmasını sağlayacak çift Pentium III işlemci desteği. i840 sadece 133MHz veriyolu desteği sağlamakta bu nedenle 133MHz de çalışan Pentium III işlemciler ile maximum performans sağlanabilmektedir.
İkinci önemli özelliği ise tek kanalda RDRAM band genişliği en çok 1.6GB verebilirken bu chipset ile iki kanal RDRAM desteği geldiği için en çok 3.2GB lik bellek band genişliği sağlanmaktadır. Bu şekilde grafik ve resim isleme programları olan CAD/CAM, AutoCAD gibi yazılımlar ile uğraşan kullanıcılar için daha canlı, hızlı ve net görüntüler sunulmaktadır.
Üçüncü yenilik ise anakart üzerinde Intel i82806 kullanıldığında mevcut 32bitlik PCI yuvalarına ek olarak 64bitlik PCI yuva desteği gelmekte ve iki yonga arasındaki band genişliği ise 533MB/s olmaktadır. Bu yuvalarda daha çok yüksek band genişliği isteyen Gigabit Ethernet, Fiber Channel yada SCSI kartlar kullanılabilmektedir. Beşinci jenerasyon işlemciler için üretilen Intel chipsetlerden bahsetmek gerekirse bunların sayısı tahmin edilenden fazladır ve karışıklığa neden olabilir.
430LX, “Mercury”
430LX eski 60-66 Mhz lik Pentium işlemciler tarafından desteklenen bir chipsettir. PCI ve 128Mb sistem hafızasını desteklemesine rağmen EDO ramı desteklemeyen 430LX zayıf bir mimariye sahipti ve Intel; Soket 5 anakartlarda kullanılan 75-100 mhz lik modelini çıkarttıktan sonra unutuldu.
430NX, “Neptune”
430NX, 75-133Mhz arası çalışan işlemcileri destekler. 430NX, LX chipsetinin birkaç özelliğinin değiştirilmesiyle elde edilmiştir. LX den farklı olarak çift işlemciyi ve 512 Mb ram belleği destekleyen chipsetin asıl kullanım amacı zamanının hızlı chiplerine yardımcı olmaktı.
430FX, “Triton”
Bu chipset Triton serisinin başlangıç chipsetidir. Günümüzde kullanılmayan 430FX Intel’in chipset dünyasında ismini duyurmasını sağlamıştır. 430FX EDO ram, pipeline burst cache ve PCI 2.0 teknolojilerini desteklediği için daha iyi bir performans sağlamış ve NX in önüne geçmiştir. Garip olan ise FX in 128 Mb ram’e kadar destek vermesi ve NX chipsetinde olan çift işlemci desteğinin bu chipsette bulunmamasıdır. 430FX şu anda kullanılmamaktadır ve ancak eski anakartların üzerinde bulunabilir.
LX chipsetler 66 MHz veriyoluna sahiptirler ve soket 370 ve slot 1 yapıdaki Celeron ve Pentium II (233-333) işlemcileri desteklemektedir. 3 DIMM slota sahiptirler ve maksimum 768 MB SDRAM desteklemektedirler. Fiyat olarak diğer chipsetlere göre daha da ucuzdur.
ZX Chipset
ZX chipset hem 66 MHz hem de 100 MHz veriyolunda çalışmaktadır. Celeron, Pentium II ve Pentium III işlemcileri desteklemektedir. 2 DIMM slotu vardır ve 512 MB SDRAM desteklemektedir. Fiyat olarak LX chipsetten daha pahalı ama BX chipsetten daha ucuzdur.
BX Chipset
BX chipset de 66 MHz ve 100 MHz veriyolunu çalışmaktadır. Celeron, Pentium II ve Pentium III işlemcileri desteklemektedir. 4 adet DIMM slot ile 1 GB’a kadar RAM desteği vardır. CAD/CAM gibi resim isleme, database uygulamaları, ses isleme ve 3D oyunlar gibi yüksek performans isteyen uygulamalarda tercih edilmektedir. Önceleri ATA33 standardını destekleyen BX chipsetler artık ATA66 standardını da desteklemektedir.
i810 Chipset
i810 chipsetlerde tümleşik görüntü ve ses özelliği mevcuttur. Bu chipsetler aynı zamanda 66 MHz ve 100 MHz veriyolunu desteklemektedir.
i810 chipseti diğerlerinden ayıran en büyük özelliklerinden bazıları; direk AGP grafik arabirimi, ATA 66 hard disk standardı, AC 97 ses desteği, STS (Suspend to RAM) ve AMR (Audio Modem Riser) dir. Ayrıca ATA 66 standardını ilk destekleyen chipsettir. STS (Suspend to RAM) özelliği ile çok az elektrik harcayarak çok kısa zamanda bilgisayarın açılmasını sağlamaktadır.
i810E Chipset
i810E chipset, i810 chipsetin geliştirilmiş halidir. 66, 100 ve 133 MHz veriyolunu desteklemektedir. Böylece Celeron ve Pentium III/133 MHz işlemcileri desteklemektedir. Ayrıca 133 MHz SDRAM desteği ile grafik işlemlerinde daha iyi performans sağlamaktadır.
i815-i815E
i815 chipset, i810E chipsetin devamı niteliğindedir. Ancak bu chipsetin getirmiş olduğu en yeni özellik i815 chip içine yerleştirilmiş grafik arabirimine ek olarak ayrı bir slotta AGP4X grafik desteğinin olmasıdır. Böylece daha iyi grafik için gelişmiş ekran kartı kullanmak isteyen kullanıcılara avantaj sağlanmış oldu.
i815E chipseti ise i815 chipseti ve ICH2 bileşeninden oluşmaktadır. İlk etapta I815 yonga ile ICH (I/O Controller Hub) adı verilen I82801AA yongası beraber kullanıldı. I/O Giris Çıkış arabirimi, PCI, Harddisk, USB, gibi arabirimleri kontrol eden ICH (I82801AA) yonga, harddisklerde ATA66 yi desteklerken AMR gibi yeni bir teknolojiyi de beraberinde getirdi.
Teknolojideki hızlı ilerleyiş harddiskte de ATA100 standardı ile görüldü ve AMR arabiriminin beklenen sonucu gösterememesi nedeniyle yeni arabirimler üzerinde çalışıldı. ICH 2 (I82801BA) yongası ile beraber bir kaç değişiklik yapıldı ve disklerde ATA100 desteği ve CNR (Communication Network Riser) denilen yeni bir teknoloji sunuldu. CNR ile Ethernet, USB, Ses gibi bileşenleri destekleyen kartların üretilmesi planlandı. Ayrıca 2 olan USB desteği ayrı bir yongaya gerek kalmadan 4 e çıktı. Bu farklılığı belirtmek için ise I815+ICH2 bileşenine kısaca I815E adi verildi.
i820 Chipset
i820 chipset’i 100 ve 133 MHz sistem bus hızında çalışan işlemciler için üretilmiş bir chipsettir. MCH (Memory Controller Hub), ICH (I/O Controller Hub) ve FWH (Firmware Hub) olmak üzere üç ana bileşenden oluşmaktadır. i820 chipseti özellikle 400 MHz’e kadar saat hızında çalışabilen RDRAM (Rambus DRAM ) için geliştirilmiştir. RDRAM , SDRAM ‘den çok daha yüksek frekanslarda çalışabilmektedir. Intel 820′yi DIMM RAM’ler ile uyumlu hale getirebilmek için MCH içerisinde MTH (Memory Translator Hub) bulunmaktadır.
i840 Chipset
Bu chipsetin i820 chipsete ek olarak getirmiş olduğu en önemli yenilikler 3 grupta toplanabilir. Bunlardan birincisi, anakartı İş ortamlarında güçlü bir platform olarak Workstation yada giriş seviyesi server olarak kullanılmasını sağlayacak çift Pentium III işlemci desteği. i840 sadece 133MHz veriyolu desteği sağlamakta bu nedenle 133MHz de çalışan Pentium III işlemciler ile maximum performans sağlanabilmektedir.
İkinci önemli özelliği ise tek kanalda RDRAM band genişliği en çok 1.6GB verebilirken bu chipset ile iki kanal RDRAM desteği geldiği için en çok 3.2GB lik bellek band genişliği sağlanmaktadır. Bu şekilde grafik ve resim isleme programları olan CAD/CAM, AutoCAD gibi yazılımlar ile uğraşan kullanıcılar için daha canlı, hızlı ve net görüntüler sunulmaktadır.
Üçüncü yenilik ise anakart üzerinde Intel i82806 kullanıldığında mevcut 32bitlik PCI yuvalarına ek olarak 64bitlik PCI yuva desteği gelmekte ve iki yonga arasındaki band genişliği ise 533MB/s olmaktadır. Bu yuvalarda daha çok yüksek band genişliği isteyen Gigabit Ethernet, Fiber Channel yada SCSI kartlar kullanılabilmektedir. Beşinci jenerasyon işlemciler için üretilen Intel chipsetlerden bahsetmek gerekirse bunların sayısı tahmin edilenden fazladır ve karışıklığa neden olabilir.
430LX, “Mercury”
430LX eski 60-66 Mhz lik Pentium işlemciler tarafından desteklenen bir chipsettir. PCI ve 128Mb sistem hafızasını desteklemesine rağmen EDO ramı desteklemeyen 430LX zayıf bir mimariye sahipti ve Intel; Soket 5 anakartlarda kullanılan 75-100 mhz lik modelini çıkarttıktan sonra unutuldu.
430NX, “Neptune”
430NX, 75-133Mhz arası çalışan işlemcileri destekler. 430NX, LX chipsetinin birkaç özelliğinin değiştirilmesiyle elde edilmiştir. LX den farklı olarak çift işlemciyi ve 512 Mb ram belleği destekleyen chipsetin asıl kullanım amacı zamanının hızlı chiplerine yardımcı olmaktı.
430FX, “Triton”
Bu chipset Triton serisinin başlangıç chipsetidir. Günümüzde kullanılmayan 430FX Intel’in chipset dünyasında ismini duyurmasını sağlamıştır. 430FX EDO ram, pipeline burst cache ve PCI 2.0 teknolojilerini desteklediği için daha iyi bir performans sağlamış ve NX in önüne geçmiştir. Garip olan ise FX in 128 Mb ram’e kadar destek vermesi ve NX chipsetinde olan çift işlemci desteğinin bu chipsette bulunmamasıdır. 430FX şu anda kullanılmamaktadır ve ancak eski anakartların üzerinde bulunabilir.
Explorer.exe Hatası ve Çözümü?
Bilgisayarınızı açtığınızda (istisnai zamanlarda) ekran bomboş olarak karşınıza gelir ve çoğu kişi de çareyi direkt formattan arar, bu da yanlış bir çözüm yoludur. Explorer.exe yi bilmeyenler için söyleyelim ki; windows’un çalışmasını sağlayan bir nevi sistem dosyası diyebiliriz. Yani birnevi Explorer.exe’ye masaüstü diyebiliriz. Çünkü explorer.exe hatası falan olduğu zaman masaüstü gözükmez.
Yeniden çalıştırmak içinde alt>ctrl>delete yapıp üstte dosya kısmında çalıştır’a basıp”explorer.exe”yazıp entere basarız. Bu hataların olma sebebi büyük ihtimal virüs, veya bir video oynatırken codeclerin o videoyu desteklememesi, yada kayıt girdisinin bozulmasıdır.
Neyse arkadaşlar fazla uzatmadan anlatıma geçeyim isterseniz;
* “Başlat + r” ye basarak “Çalıştır Penceresini” açın.
* “regedit” yazın ve “Enter”a basın. Kayıt Defteri açılacak.
* Aşağıdaki değeri bulun;
HKEY_LOCAL_MACHINE\
HKEY_LOCAL_MACHINE\
SOFTWARE\
Microsoft\
Windows NT\
CurrentVersion\
Image File Execution Options\
Bu veride “explorer.exe” ve “iexplorer.exe” varsa silin yoksa problem yok.
Bu veride “explorer.exe” ve “iexplorer.exe” varsa silin yoksa problem yok.
Sonra aşağıdaki veriyi bulun;
HKEY_LOCAL_MACHINE\
HKEY_LOCAL_MACHINE\
SOFTWARE\
Microsoft\
Windows NT\
CurrentVersion\
Winlogon Tıklayın Ve Sağda “Shell” değerini bulun. Değerin “Explorer.exe” olması gerekiyor. Değil ise “Shell” değerene çift tıklatın ve “Explorer.exe” yazın. Tamam deyip çıkın. Sonra bilgisayarı yeniden başlatın.
Her ihtimali göz önünde bulundurarak tüm bunları yaptıktan sonra bilgisayarınıza NOD32 virüs programını kurarak geliştirilmiş bir tarama yaptırıp virüsleri temizleyebilir, chkdsk /r hizmetini de çalıştırarak windows sistem dosyalarınızı onarabilirsiniz…
Windows Kısayollarının Hepsi
Yıllardır kullandığımız Windows işletim sistemlerinin tüm kolaylıklarından yararlanıyor muyuz? Aslında Windows; bazıları bilmediğimiz, bazıları ise bilmemize rağmen kullanma alışkanlığı kazanmadığımız kısayollar ve ipuçları ile dolu. Bu kısayolları öğrenip seri bir şekilde kullanarak, fare ile yapacağınız birçok işlemi daha kısa sürede gerçekleştirebilirsiniz. Hatta sadece fare kullanılarak yapılması mümkün olmayan bazı ek işlevlerden de yararlanabilirsiniz.
Taskbar Windows Tuşu + T kombinasyonu ile taskbardaki uygulamalar arasında fareye ihtiyaç duymadan dolaşabilirsiniz. Bu yöntemde taskbardaki bir sonraki uygulamaya geçmek için T harfine art arda basmanız gerekiyor. Açmak istediğiniz uygulamanın üzerindeyken enter tuşuna basmanız programın çalışmasını sağlayacaktır.
Gizli “Gönder” Seçenekleri Bir dosya ya da klasörün üzerinde sağ tuşa basıldığında seçenekler arasında “Gönder” komutu çıkar ve seçili öğeyi kolayca bir başka hedefe gönderme olanağı sunar. Burada sunulan hedefleri artırmak istiyorsanız, dosya ya da klasör üzerinde sağ tıklamadan önce Shift tuşuna basmanız ve sonra sağ klik yapmanız gerekiyor. Bu yöntem ile normalde “gönder” seçenekleri arasında bulunmayan yeni konumların da eklendiğini göreceksiniz.
Gönder Menüsüne Kişisel Seçenek Ekleme Bir önceki ipucunu kullanarak ulaştığınız genişletilmiş “gönder” seçenekleri arasında hala istediğinizi bulamadıysanız bu yöntemi kullanın. Her zaman “gönder” seçenekleri arasında yer almasını istediğiniz bir konumu kolayca bu menüye ekleyebilirsiniz. Bunun için Windows Gezgini`nin adres satırına “shell:SendTo” ifadesini yazmanız gerekiyor. Açılan pencerede standart “gönder” menüsü hedeflerinin yer aldığını göreceksiniz. İstediğiniz bir konumun kısayolunu buraya ekleyebilirsiniz.
Dosyaları Kes, Kopyala, Yapıştır Çoğu kullanıcı yazım editörlerinde metin kesmek, kopyalamak ve yapıştırmak için kullandığı Ctrl+c, Ctrl+v ve Ctrl+z tuş kombinasyonlarını dosyalar söz konusu olduğunda tercih etmiyor. Aynı kombinasyonları dosya kesmek, kopyalamak ve yapıştırmak için kullanarak zaman kazanabilirsiniz.
Taskbar Sırasına Göre Hızlı Erişim Taskbar`da bulunan programları ve kısayolları hızlıca çalıştırmak için Windows Tuşu + (Sıra Numarası) kombinasyonunu kullanabilirsiniz. Örneğin, taskbarda 2. sırada Chrome tarayıcı yer alıyor. Windows Tuşu + 2 yaptığınızda Chrome çalışacaktır.
İstediğiniz siteyi hızlıca açın Windows`un “çalıştır” komutuna Windows Tuşu + R kombinasyonu ile ulaşabilir, bu satıra istediğiniz web sitesinin adresini yazabilirsiniz. Böylece önce tarayıcıyı açmak, sonra da web sitesinin adını yazmaktan dahahızlı bir şekilde istediğiniz sayfanın açılmasını sağlayabilirsiniz.
İstediğiniz siteyi hızlıca açın Windows`un “çalıştır” komutuna Windows Tuşu + R kombinasyonu ile ulaşabilir, bu satıra istediğiniz web sitesinin adresini yazabilirsiniz. Böylece önce tarayıcıyı açmak, sonra da web sitesinin adını yazmaktan daha hızlı bir şekilde istediğiniz sayfanın açılmasını sağlayabilirsiniz.
Hızlı Yeni Pencere Açmak Taskbar`da yer alan uygulamalarda hızlıca yeni pencere açmak için Shift + Windows Tuşu + Sıra Numarası kominasyonunu kullanabilirsiniz. Örneğin 5. sırada yer alan uygulamanız Paint ve bu uygulamada yeni bir belge açmak istiyorsunuz. Bu durumda Shift + Windows Tuşu + 5 yaparak yeni belge açılmasını sağlayabilirsiniz.
Görev Yöneticisi Windows Görev yöneticisine ulaşmak için Ctrtl + Shift + Esc kombinasyonunu kullanabilir, Ctrl + Tıklama ile birden fazla açık uygulamayı seçebilirsiniz. Sağ tuşla uygulamalarla ilgili diğer işlemleri gerçekleştirebililirsinz.
Sıkıştırılmış Klasör Her ne kadar dosya sıkıştırma işlemleri için üçüncü parti uygulamalar tercih ediliyor olsa da Windows`un sıkıştırılmış klasörüyle de iş görülebilir. Çoklu dosya alışverişinde işimizi kolaylaştıran çoklu klasör için istediğiniz dosyaları seçerek sağ tıklayın ve gönder seçeneklerinde sıkıştırılmış klasörü seçin.
Taskbar`a Klasör Ekleme Her ne kadar taskbar genelde programlar için ayrılmış olsa da sık kullandığınız klasörleri bu alana ekleyebilirsinz. Bunun için eklemek istediğiniz klasörden bir kısa yol oluşturmanız gerekiyor. Bu işlemi yapmak istediğiniz klasörün üzerinde sağ tıkayıp “kısayol oluştur” komutunu vermeniz yeterli. Oluşan kısayolu taskbara sürükleyebilirsiniz.
POP3 Nedir?
Office Outlook’ta mail ayarlarken karşımıza gelen posta sunucusu pop3 diye bir kısım çıkar. Çoğu kullanıcılar bu kısımı fazla önemsemeden pop3 kısmını gelen e-posta protokolü olarak tanımlar. POP3 (Post Office Protokol 3 – Postane Protokolü 3), OSI referans modelinin uygulama katmanında çalışan bir E-posta iletişim protokolüdür. Bu protokol yerel E-posta alıcıları tarafından uzak sunucudan E-postaları indirmek için kullanılır ve bu işlem TCP/IP bağlantısı üzerinden gerçekleştirilir. POP ve IMAP (Internet Message Access Protocol – İnternet İleti Erişim Protokolü) günümüzde en çok kullanılan iki e-posta protokolüdür. Tüm güncel e-posta alıcıları ve sunucuları iki protokolü de destekler. POP protokolü birkaç versiyon olarak geliştirilmiştir ve şu anda standart olarak kullanılanı 3. versiyonudur. Bu yüzden POP3 adı kullanılır.
E-posta gönderilirken SMTP protokolü kullanılır. Söz konusu e-posta, e-posta sunucuları arasında aktarılırken de SMTP kullanılır. Tâ ki alıcı e-postayı okumak istediğinde bigisayarına indirmek için arkaplanda POP3 protokolü kullanılır. Yani, POP3, yalnızca e-postayı almak için ve son kullanıcılar tarafından kullanılır.
POP, posta kutularına erişimde basit indirme ve silme gereksinimlerini karşılar. Birçok POP alıcısının, postaları indirdikten sonra bu postaları sunucuda bırakma seçeneği olmasına rağmen genelde POP kullanan e-posta alıcıları şu işlemleri gerçekleştirir: sunucuya bağlanır, tüm mesajları alır, bu mesajları kullanıcının bilgisayarında yeni mesaj olarak saklar ve sunucudan siler ardından da bağlantıyı keser. Diğer protokoller, özellikle IMAP, daha fazla ve karmaşık işlemleri gerçekleştirebilir. Birçok e-posta alıcısı POP’u desteklediği gibi mesajları almak için IMAP’i de destekler.
Bir POP3 sunucusu bilindiği gibi 110 portunu dinler ve kullanır. POP3 için şifreli iletişimlerde protokol bağlantısı kabul edildikten sonra, eğer destekleniyorsa STLS komutu veya POP3S kullanılır. Bu durumda sunucuya TLS (Transport Layer Security – Taşıma Katmanı Güvenliği) veya SSL (Secure Sockets Layer – Güvenli Soket Katmanı) kullanılarak TCP’nin 995. portu üzerinden bağlanılır.
POP (POP1) RFC 918, POP2 ise RFC 937 tarafından tanımlanmıştır. POP3′ün orijinal tanımlaması ise RFC 1081′de yapılmıştır. Şu anki geçerli tanımlama ise RFC 1939′dur. Eklenti mekanizmaları ile güncelleştirmeleri RFC 2449 tarafından ve giriş işlemleri (kullanıcı adı – parola) doğrulama mekanizması da RFC 1734 tarafından tanımlanmıştır. POP2 varsayılan olarak 109 numaralı portu kullanır.
Orijinal POP3 tanımlaması sadece şifrelenmemiş Kullanıcı/Parola oturum açma mekanizmasını veya Berkeley .rhosts erişim kontrolünü kullanır. POP3 şimdiki haliyle birkaç doğrulama metodu destekler. Bu metotlar ile çeşitli seviyelerde koruma sağlanarak bir kullanıcının postalarına yasadışı erişim engellenir. POP3 alıcıları AUTH eklentisiyle SASL doğrulama metodunu destekler. POP4 için bazı adımlar atılmış olsa da 2003′ten beri herhangi bir gelişme gözlemlenmemiştir.
E-posta gönderilirken SMTP protokolü kullanılır. Söz konusu e-posta, e-posta sunucuları arasında aktarılırken de SMTP kullanılır. Tâ ki alıcı e-postayı okumak istediğinde bigisayarına indirmek için arkaplanda POP3 protokolü kullanılır. Yani, POP3, yalnızca e-postayı almak için ve son kullanıcılar tarafından kullanılır.
POP, posta kutularına erişimde basit indirme ve silme gereksinimlerini karşılar. Birçok POP alıcısının, postaları indirdikten sonra bu postaları sunucuda bırakma seçeneği olmasına rağmen genelde POP kullanan e-posta alıcıları şu işlemleri gerçekleştirir: sunucuya bağlanır, tüm mesajları alır, bu mesajları kullanıcının bilgisayarında yeni mesaj olarak saklar ve sunucudan siler ardından da bağlantıyı keser. Diğer protokoller, özellikle IMAP, daha fazla ve karmaşık işlemleri gerçekleştirebilir. Birçok e-posta alıcısı POP’u desteklediği gibi mesajları almak için IMAP’i de destekler.
Bir POP3 sunucusu bilindiği gibi 110 portunu dinler ve kullanır. POP3 için şifreli iletişimlerde protokol bağlantısı kabul edildikten sonra, eğer destekleniyorsa STLS komutu veya POP3S kullanılır. Bu durumda sunucuya TLS (Transport Layer Security – Taşıma Katmanı Güvenliği) veya SSL (Secure Sockets Layer – Güvenli Soket Katmanı) kullanılarak TCP’nin 995. portu üzerinden bağlanılır.
POP (POP1) RFC 918, POP2 ise RFC 937 tarafından tanımlanmıştır. POP3′ün orijinal tanımlaması ise RFC 1081′de yapılmıştır. Şu anki geçerli tanımlama ise RFC 1939′dur. Eklenti mekanizmaları ile güncelleştirmeleri RFC 2449 tarafından ve giriş işlemleri (kullanıcı adı – parola) doğrulama mekanizması da RFC 1734 tarafından tanımlanmıştır. POP2 varsayılan olarak 109 numaralı portu kullanır.
Orijinal POP3 tanımlaması sadece şifrelenmemiş Kullanıcı/Parola oturum açma mekanizmasını veya Berkeley .rhosts erişim kontrolünü kullanır. POP3 şimdiki haliyle birkaç doğrulama metodu destekler. Bu metotlar ile çeşitli seviyelerde koruma sağlanarak bir kullanıcının postalarına yasadışı erişim engellenir. POP3 alıcıları AUTH eklentisiyle SASL doğrulama metodunu destekler. POP4 için bazı adımlar atılmış olsa da 2003′ten beri herhangi bir gelişme gözlemlenmemiştir.
Linux Sunucularda Ağ Bağdaştırıcısının Adını(Network Interface Card) Değiştirme
ethernet/kablosuz bağdaştırıcı (eth0, eth1, wlan0, wlan1 vb.) için tanımlanan adın nasıl değiştirileceği ele alınacaktır. Linux altında kablolu/kablosuz bağdaştırıcı için geçerli adı şu komutla kontrol edebilirsiniz;
1
| ifconfig |
Sonra, ilgili dosyanın bir yedeğini almak üzere şu komutu döndürüyoruz;
1
| cp /etc/udev/rules.d/70-persistent-net.rules /etc/udev/rules.d/70-persistent-net.rules.back |
1. Öncelikle ağ bağdaştırıcılarının MAC adreslerini aşagıda ki komut yardımıyla ögreniriz.
1
| # ifconfig -a | grep -i --color hwaddr |
Örnek çıktı;
1
2
3
4
5
| eth0 Link encap:Ethernet HWaddr b8:ac:6f:65:31:e5pan0 Link encap:Ethernet HWaddr 4a:71:40:ed:5d:99vmnet1 Link encap:Ethernet HWaddr 00:50:56:c0:00:01vmnet8 Link encap:Ethernet HWaddr 00:50:56:c0:00:08wlan0 Link encap:Ethernet HWaddr 00:21:6a:ca:9b:10 |
2. Şimdi “/etc/udev/rules.d/70-persistent-net.rules” dosyasını düzenleyerek ağ bağdaştırıcılarının isimlerini degiştirebiliriz.
1
| vi “/etc/udev/rules.d/70-persistent-net.rules” |
1
2
| # PCI device 0x14e4:0x1680 (tg3)SUBSYSTEM=="net", ACTION=="add", DRIVERS=="?*", ATTR{address}=="b8:ac:6f:65:31:e5", ATTR{dev_id}=="0x0", ATTR{type}=="1", KERNEL=="eth*", NAME="eth0" |
Örnegin “/etc/udev/rules.d/70-persistent-net.rules” dizinimizin içerisi yukarıdaki gibi olsun buna gore mac adresi “b8:ac:6f:65:31:e5” olan cihazın adı “eth0” dır.
Bunu eth1 yapmak istersek “NAME” kısmını aşagıda ki gibi düzeltmemiz gerekir.
Bunu eth1 yapmak istersek “NAME” kısmını aşagıda ki gibi düzeltmemiz gerekir.
1
2
| # PCI device 0x14e4:0x1680 (tg3)SUBSYSTEM=="net", ACTION=="add", DRIVERS=="?*", ATTR{address}=="b8:ac:6f:65:31:e5", ATTR{dev_id}=="0x0", ATTR{type}=="1", KERNEL=="eth*", NAME="eth1" |
3. Daha sonra sisteme reboot vererek degişlikligi tamamlamış oluruz.
NOT : Sisteme reboot vermeden ismi degiştirmek istersek öncelikle “/etc/sysconfig/network-script” dizininde ki “ifcfg” ile başlayan dosyalarıda düzenlemeliyiz daha sonra network servisine restart vermeliyiz.
1
| /etc/init.d/network restart |
Ağ bağdaştırıcılarının isimlerini görmek için aşagıda ki komutlardan herhangi birini kullanabiliriz.
1
2
3
4
| # ifconfig -a# ifconfig wan0# ifconfig -a | less# ip addr show |
Kaydol:
Kayıtlar
(
Atom
)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder